Het zijn zulke heerlijke eendjes. Ze zien mij en Joël als 'mama'.
Dus dag 1 dat we met ze gingen spelen, hoefde je maar je hand op te houden of ze sprongen er in.. en vielen als een blokje in slaap. Zo zoet! Dit doet je hart weer smelten. Heerlijk.
Ik had van zelf gesponnen wol een soort van mutsje gehaakt, deze is natuurlijk mislukt. Nee dat zeg ik fout, het is niet geworden wat ik verwachtte. Het moest een kommetje worden, goed doorgevilt, maar uiteindelijk het is een ideaal eendennestje! Als ze slapen en niet hun eten door de hele kooi heen -en daarbuiten- spatteren, dat kunnen ze erg goed, dan liggen ze samen gezellig in de muts. Zó knus.
Computeren kunnen ze ook goed ;)
Ze blijven keurig op tafel en wandelen dan kwekkend overal overheen. De muis op het beeldscherm zien ze ook als eten en vliegen er achteraan al pikkend op het beeldscherm, ha,ha. Erg komisch!
Ze hebben mijn hart gestolen, deze twee ondeugdjes.