Op stap

Omdat de geitjes van het eiland zijn en nu weer bij ons

op het erf wonen, moeten we ze af en toe vermaken.

Hier zijn wij matig blij mee.

Geitjes zijn slim en kunnen zich vervelen.

Verveelde diertjes zijn vervelend :)

Dus, ga ik gezellig met ze wandelen.

Kijken of ze nog weten hoe het moet.

Erg grappig, hoe irritant ze kunnen zijn in hun hok,

zo zoet zijn ze als we wandelen.

Ik denk een teken van tevredenheid vanuit de geitjes.

Volgende keer gaan ook de paardjes mee.

Doen we gewoon een soort van wandelend circus.

Cranberry Project

Men neme een verwaarloosd Cranberry veldje.

Oeps.. 

Tja, gewoon een geval van geen tijd gemaakt.

Dus, nu was het de hoogste tijd!

Alle Veenbessen hebben we van onkruid ontdaan.

Was nog knap lastig.. Zoek de Veenbes! 

Vervolgens een bergje zand op het onkruid en de Takjes Veenbes vrijgemaakt.

Kijk, dit is nou een Veenbes. Een klein takje met veel kleine blaadjes.

Sommige takjes waren wel één meter lang.

Nu is het hopelijk een kleine kwestie van bij houden.

En volgend jaar bessen oogsten! 

Creatief met Pluis

Kennen jullie die nog? 

Dit is Pluis nu! 

Ah, schatje.

Maar wat zo leuk is van Pluis,

is dat haar vacht enorm zacht is.

Van afgelopen juni, schaapscheerdersdag, had ik nog

wol van haar liggen (ze was toen nog héél klein en dus een 

ienieminie vachtje).

Maar van dat hele kleine plukje wol heb ik mooi wel een

paar heerlijke wantjes gemaakt.

Eerst een lange lap gevilt met Pluis wol en grijze Kaardvlies.

Daar uit een paar wantpatroontjes geknipt.

En aan elkaar genaaid. 

Tadaaa:

Dikke lippen

Wat ons nou toch overkomt..

Althans, niet ons direct, maar de arme schaapjes.

Zere Bekjes!

Auw. Arme Das.

Volgens de schapendokter krijgen schaapjes dit als de weerstand laag is en

als zij een mineralen tekort hebben. 

Dus zijn wij nu dagelijks aan het spuiten met Zilver spray en 

geven we nóg meer mineralen dan we al deden.

Het grootste deel van de kudde lijkt in orde en valt de Zere Bekjes mee.

De genezing gaat goed.

Alleen Das en Noor willen niet goed genezen en lijken ook pijn te hebben.

Gelukkig is Erwin assertief en heeft hij al snel pijnstillers en medicatie besteld.

Via internet heb ik Hulst besteld. Dit schijnt ook genezend te zijn. 

Wie niet waagt die niet wint. Wie weet ook preventief.

Hopelijk is iedereen met een paar dagen écht genezen.

Sierlijk

De duifjes blijven me fascineren.

Het zijn zulke sierlijke diertjes.

Zonder veel zorg, redden zij zich zelf.

Het enige wat ik maar hoef te doen is ze eten geven en af en toe wat

mest weg scheppen.

Slechts één keer een nare ervaring met een snijdend touw en een 

duiven pootje.

Deze duif is goed genezen en loop niet eens meer mank.

I like! 

Cente bakkie

Oui gaat onder het mes.

Na ja, mes, kapmes, of eigenlijk de hoeven schaar.

Ze liep mank, en dan gaan we meteen controleren wat er aan de hand is.

Gelukkig moest ze alleen maar bekapt worden en is er 

verder geen spoor van ziekten te zien.

Volgens mij loopt ze vandaag al weer kwiek als een hoentje.

Ik doe nog een poging

Om winterpompoenen te kweken...

Niet dat winter pompoenen bestaan..

Maar met het zonnetje op hun koppie, komen ze toch wel 

te voorschijn.

Wie weet heb ik wel lente pompoenen! 

Ze zullen vast wat langzamer groeien, zonder veel licht.

We gaan het zien! 

Dertien

Ach, wat een knuffel!

Ik kan me al niet eens meer herinneren dat zij gratis mee kwam

omdat zij bij de vorige eigenaar een eigenwijze dreumes was.

Ontsnappen en wegrennen enzo.

Nu is daar niets meer van terug te zien.

Ze komt zelfs gezellig even bij me buurten als ik de 

schaapjes bestudeer. 

Versierd

De jongens zijn goed op dreef.

Hier wordt Blondie versierd door Piet (het zwarte rammetje) en Floris (de blonde).

Blondie is dan dus die zonder hoorns en zij ondergaat de vleierijen zonder 

al te veel opstand.

Dus over 5 maanden en 5 dagen sta ik naast Blondie haar kraamkamer 

:)

Boefje

Betrapt!

Ook kleine Nijntjes worden groot.

Aangenaam, dit is Sabaiba. Het is een meisje en als enige 

overlevende van de Myxomatose epidemie.

Sabaiba betekent in het Japans "Survivor".

Dat vonden we wel toepasselijk voor deze kleine

dondersteen.

We laten haar ook gezellig rondscharrelen als we er zijn.

Ze is inmiddels zo kien dat ze bij ons op de bank komt springen om 

geknuffeld te worden en er bij te zitten.

Verder heeft ze de Willem Emmer ontdenkt... en 

ze smult er van! Nu nog leren eten zonder te knoeien ;) 

Kleine kipjes worden groot

Zo begonnen we 3 maanden geleden.. 

Gele kleine pluisjes, net uit het ei.

Dit is 3 maanden later. 

Prachtige, lieve en nieuwsgierige kipjes.

Ze wonen sinds deze week in de kinderboerderij.

Tot vorige week woonden ze even in de stal, veilig afgesloten

tegen de Tyfuspoes. Als voorbereiding op buiten.

Daarvoor woonden ze gewoon bij ons in huis en mochten ze af en toe

los lopen in huis. Overdag naar buiten, in de kinderboerderij en 's avonds bij

ons op de bank. Ze gingen alleen wat ruiken en ze zijn niet

zindelijk. Geen lange termijn succes voor in huis.

:)