maandag 24 juni 2013

Vachten opruimen

  
En toen was het zondag de beurt aan mijn eigen Drentse Heideschaap vachten.
Eigenlijk ben ik, na mijn ervaring in Schijndel, poepie trots op de prachtige vachten die mijn schaapjes mij gegeven hebben. Niet dat de Kempische Heideschapen niet mooi zijn, maar Drents heeft blijkbaar toch meer mijn voorkeur.

 
Kijk toch eens naar die prachtige lokken! Mijn handen jeuken nu al om weer een workshop te mogen geven! Of gewoon heel egoïstisch alles zelf te vervilten! Stuk voor stuk zijn het beauty's! 

Voor de liefhebber; Zaterdag 27 juli is er weer een workshop. Let op, want de vachten zijn maar beperkt beschikbaar. Op = Op! Als je mis grijpt, moet je een héél jaar wachten.

Dus zondag waren Erwin en ik heel productief. We hebben 4 stallen. Één is het voerhok en dus bezet. Één is  opslag geworden voor vachten en camperuitrusting (interieurs, banden, versnellingsbakken, bumpers, ramen, keukens, banken en stoelen). Aangezien ik graag wat meer ruimte wilde om de vachten rustig te kunnen pakken, heb ik Erwin gevraagd mij te helpen met het opruimen. Omdat twee stallen nog leeg zijn, althans één is 's winters bezet door de pony's, konden we de opstalstal leegruimen en om-opruimen in de laatste leegstaande stal. Erwin is handig. Hij heeft een onwijs stevige stellage gebouwd, zodat we een etage erbij hebben. Nu past alles er netjes en voor mij ook hanteerbaar in.
Hoera. 
Een nuttige, wel spierpijnlijke, zondag. 

Op bezoek bij de schaapskooi in Schijndel

 

Afgelopen zaterdag ben ik naar Schijndel geweest om Lidwina Charpentier -van www.viltinvilt.nl- te helpen bij het opruimen van de wol. Zij zorgt voor de Schaapskooi Schijndel dat de wol van hun schapen, voornamelijk Kempisch Heideschaap, netjes wordt gemaakt voor verkoop en direct gebruik. Aangezien het een flinke kudde is, heeft zij hier een flinke kluif aan. Er was in een leegstaande schuur een ruimte van ongeveer 10 bij 10 meter, die helemaal tot de nok toe vol zat. Toen ik zaterdag langskwam lagen de vachten nog maar tot knie hoogte... Omdat ze al een tijd liggen, zijn ze redelijk aan elkaar verkleefd en lastig los te peuteren. Het is gelukt om twee kuub zakken te vullen met vachten. De eerste selectie ronde was in de leegstaande schuur, voornamelijk de grote kluiten stront verwijderen. De tweede selectie was nadat we de vachten per auto naar de schaapskooi hadden gereden. Hier gingen we iets secuurder te werk en hebben we ook grovere takjes/ strootjes/ keutels verwijderd. Dan netjes opgerold en opgeborgen. In de schuur lagen de vachten op een laag aarde, waardoor helaas een gedeelte niet meer volledig als vacht gebruikt kan worden en té veel vervuild is. Ook hingen er dubieuze afzuigers... Blijkt dus dat deze schuur als wietplantage is gebruikt! Opeens voelde het er heel spookachtig. Omdat we in de eerste instantie niet binnen konden komen, gingen we naar de buren, tenminste, het aangrenzende huis dat oorspronkelijk bij de schuur hoort. Een prachtige schuur overigens. De bewoners spraken alleen maar Pools. Dus kwamen we hier niet verder mee. Door onze inventiviteit zijn we toch binnen geraakt en konden we aan de slag. Het voelde nu wel nóg spannender. Dus extra hard werken om er snel weer weg te kunnen.

Samen hebben we nog een heerlijke lunch genoten op het landgoed van de schaapskooi, onder een parasol want het ... juist.. regende....... Waarom hebben we in Nederland ook alweer 'parasol's'? Als ik mijn talenkennis naar boven haal, betekent dit woord tegendezon.. We kunnen hier beter paralluvia's neerzetten.

Als het goed is, is de stapel in het kamertje in de schuur nu nog maar enkel hoog. Lidwina moet nog flink wat vachten verwerken, hopelijk is ze zondag nog wat opgeschoten.

Het was een interessante en intensieve dag.


vrijdag 21 juni 2013

Bij de imker

Gisteravond kregen we het bericht dat we onze bijtjes op konden halen. Dus zijn we naar dieper Noord-Holland in gereden om bij de imker langs te gaan. Hij zelf had wel 60 kasten of meer staan! Het galmde daar ook van de zoemende bijen. Dit is zijn hobby. Hij 'teelt' makke bijen voor hobbyisten, die dus niet snel zullen steken. En hij teelt bijen voor de fruitteelt om te bestuiven en ook kweekt hij koninginnen.
Maar hieronder is onze nieuwe bewoners. Ons dieren aantal is van 93 stuks (we hebben onlangs een ruwe telling gedaan) verhoogt naar 40.093! 


Met de hulp van onze buurjongen Mark, die al hobby imker is, gaan wij ook leren imkeren. De bijen wonen vooralsnog in hun transporthuis omdat onze spaarkast nog te groot -en dus te koud- voor ze is. Waarschijnlijk gaan ze over twee weken weer verhuizen naar hun 'echte' huis, onze spaarkast. Afhankelijk van hoe ze groeien. En dat hangt natuurlijk ook we er af van het weer..... Dus misschien duurt het nog wel wat langer dan twee weken, zoals het er nu uit ziet. 
Met een beetje geluk hebben we nog een beetje honing rond eind juli, augustus... met cranberry's er in?
Hmmmmm

maandag 17 juni 2013

Verslag van het Schaapscheerdersfeest


Er was aardig wat aanloop. Volgens de buurman is er 100 man geweest, over de hele dag. 
Ik heb het niet geteld.
Wij geloven dat het voornamelijk Dijkbewoners waren, die voor ons onbekend waren. We hadden op Facebook een uitnodiging gezet, onze eigen vriendenkring benaderd en collega's geïnviteerd. Het leek even op te klaren, helaas bleef de wind uit het Noorden waaien en zaten wij dus precies in de kou, en verdween de zon weer achter een dikke laag wolken. De schuur is op onze normale Westen wind gebouwd, dat we dan uit de toch zouden zitten. Vandaag dus niet. Hierdoor haakten al veel mensen vroeg af. Net toen ik klaar was met de schapen beslommeringen, uitzwaaien van de scheerder en onderweg naar alle gezellige mensen voor een praatje wat eerder niet lukte, liepen velen al weg.  


De overtocht van het 'vaste' land naar het schapen (w)eiland ging per boot. Die was af en toe afgeladen vol. Gelukkig een betrouwbaar en stevig bootje, dus hoefden wij niet te vrezen voor natte gasten. Zeker met deze kou, brrrr. 
Tijdens het scheren kapte Erwin de hoefjes tussen door. Na het scheren kregen de schaapjes een wormenkuur en een leverbotkuur. Daarna waren ze weer vrij. 



De wolzak raakt al aardig vol. Een vacht weegt gemiddeld 3 tot 4 kilo. Ik geloof dat Taro zijn vacht wel 5 kilo weegt! Eigenlijk hadden we hier een weddenschapje op moeten zetten. Leerpuntje. Er waren erg veel leermomentjes trouwens. Dat dit organiseren en begeleiden niet met twee mensen te doen is. Gelukkig hebben de buren ingesprongen en bestierden de bar, Joël haalde af en toe mensen op die in nood zaten op de boot. Omdat ik in de schaapskooi stond, kon ik eigenlijk weinig anders dan de schapen aangeven en terug nemen van de scheerder. De mensen die langs kwamen voor een praatje had ik te weinig aandacht voor. De volgende keer lijkt het me ook erg interessant om een demonstratie te geven tijdens het scheren. Dat er wat meer gebeurt voor iedereen. Dan kan je mensen ook zelf laten voelen wat vilten is. Of een paar kleine projectjes, die kinderen ook kunnen doen. Meer uitleg bij de zelf gemaakte producten, volgens mij zijn die ook aan het oog ontsprongen en weten mensen nu nog niet wat vilten is...


Wat ontzettend leuk was, de buren hebben op een tuinfair een heksenketel gekocht en zij hadden een heerlijk potje stoof (bonen met chorizo) gemaakt. Het was óp voordat je er erg in had! 

Toen alle schapen gedaan waren, moesten alleen nog de lammetjes de wormenkuur en de kuur tegen leverbot. In ons gebied, waar het nat is, hebben we last van slakjes die op het gras wonen. Deze eten de schaapjes op en de slakjes nestelen zich in de lever en eten die eigenlijk helemaal op. Voordat je het door hebt, is je schaap ten dode op geschreven. 

Dus volgend jaar, zon. Ik verheug me zo op het kampvuur ná de BBQ, met gitaar en sangria of als het echt lekker lang zwoel blijft en ijskoud witbiertje. Hmm. En volgend jaar wat vrijwilligers die willen helpen. 

Voor Erwin en mij was het in ieder geval een heel geslaagde middag. 

zondag 16 juni 2013

Rondje Nederland

Dus wij vertrokken vrijdag middag richting Oirschot, voor onze eerste stop. Erwin heeft voor de sanering van de pomp een minigraver nodig. Dus gingen wij her en der in Nederland eerst even proef rijden en kijken wat er te koop staat. Net na Beesd kregen we panne. De klauw van de rem bleef hangen - de remklauw- dus. Veel rook en stink kwam van het achterwiel af. Toch maar gestopt en af laten koelen. Voor de zekerheid hebben we de ANWB gebeld. Gelukkig voor ons stonden we naast de vluchtstrook op een breed stuk gras, waar we naar beneden konden lopen een boomgaard in. Het zonnetje scheen, de ANWB was onderweg, wij lagen prins heerlijk. 
Na een half uur konden we weer en route. Prima! 
Dus weer door naar Oirschot, een mooie boerderij met ook wat leuke diertjes. Onder andere eekhoorntjes, kleine witte grond eekhoorntjes. Die trokken erg mijn aandacht. De minigravers deden me minder.
Erwin twijfelde enorm en dus gingen we er nog een nachtje over slapen. Dus door naar onze volgende afspraak in Meerlo, Limburg. Daar hebben we een achterbankje opgehaald om van de 4 persoonscamper een 6 persoonscamper te maken. Hier lekker gegeten in een mooi, bourgondisch restaurant en overnacht in een knusse Bed & Breakfast in een oude pastorie.
Zaterdag weer door naar de volgende minigraver. Onderweg in Nijmegen hebben we een koffiestop gemaakt in Nijmegen bij wasstraat collega's van Erwin, naar ik heb horen zeggen de grootste van Nederland met 13 autowasstraten, waarvan 3 in België. Het zag er prachtig, modern en geavanceerd uit. En weer door naar onze laatste bestemming in Rossum. Daar heeft Erwin fijn kunnen oefenen met een paar gravertjes, er lag een mooie hoop zand van de stratenmaker. Misschien dat hij zelf er iets minder blij van wordt als hij morgen zijn omgeschepte hoopje ziet.

En 's avonds weer retour naar Zaandam. Na 574 kilometer door Nederland te hebben getoerd.

Kleine eendjes worden groot...

We waren afgelopen nacht niet thuis, we hebben een rondje Nederland gedaan. Vanmorgen toen ik de eendjes, Pluk en Art gedoopt, ging verschonen, viel het me opeens op dat ze eigenlijk al enorm gegroeid zijn.  Zo groot dat ze nog maar amper in hun zwembadje passen. Het water had ik met slootwater gevuld -dan zit er leuk wat kroos in waar ze mee kunnen spelen- en even naast de kooi gezet, Art kwam meteen 'zwemmen'. 
Omdat ik voor mijn werk een presentatie moet geven, samen met de afdeling, zijn we op zoek om op een originele manier zonder al te veel taaie droge tekst een leuke weergave van de afdeling te geven. Toen stuitte ik op onderstaande filmmaker. Geniet er van! ik hoop dat de link te openen is :)



vrijdag 14 juni 2013

Blueberry


We hebben een Amerikaanse Blueberry struik op het terras staan en de eerste besjes hangen er aan! 
Met een beetje mazzel kan ik binnenkort lekkere American Blueberry pancakes maken.
Al geoefend met blauwe besjes uit de supermarkt, maar die waren muy lekker. Voor nu laat ik ze rustig groeien en geef ik ze braaf water. Hopelijk helpt het zonnetje ook nog een beetje mee. Het lijkt net of de zomer vorige week al is geweest en de herfst haar intrede al doet. Brr, wat een storm. Hier waait het volgens mij altijd harden dan in Haarlem. Na zo'n avondje met een beetje wind, stormt het hier en hebben we vaak schade. Voornamelijk in de kinderboerderij met omgewaaide huisjes, hekken die open waaien dat we dan alle diertjes weer moeten sprokkelen, dat soort dingen. Niet ernstig, maar vervelend. Ook de dieren worden schrikachtig en onrustig. Oh, nog geen nieuw Nandoe ei, maar ik was er vroeg vanmorgen... wie weet straks. 


donderdag 13 juni 2013

Nandoe's op dreef


Oh, het wordt nu echt spannend! 

Er is een tweede ei gelegd, deze is 50 gram zwaarder dan het eerste ei en een stukje groter. We hebben ze nu nog even náást de broedmachine. Eerst kijken of er een cyclus op gang is gekomen, één ei om de twee dagen. Dat zou betekenen dat er morgen weer een ei zou kunnen liggen. Waarom ze gewoon op het gras eieren legt, gaan we nog onderzoeken. Ze hebben een prachtig stalletje waar ze een nest kunnen bouwen en waar HIJ dan lekker kan broeden, uit de regen en wind.

Even een klein wiki-momentje: Nandoes produceren zo’n 15 tot 30 eieren per jaar. Het mannetje broedt de eieren uit en neemt de eerste zes weken de verzorging en opvoeding van de kuikens op zich. Hij jaagt de hennen zelfs weg. De haan kan zo’n vijftien tot achttien eieren tegelijk bebroeden. De eieren zullen na ongeveer zes weken uitkomen.



dinsdag 11 juni 2013

Nieuw nest

Voor de duifjes heb ik bij de bouwmarkt een planten hangmandje gekocht, in de hoop dat zij dit misschien als nest gaan zien. Ze nestelen nu in een hoekje boven de kippenhokjes, ik vind dit voor hun nog wat gevaarlijk. Het lijkt of de eitjes daar niet veilig genoeg zijn. Vanmorgen vond ik ook een kapot duiven ei. Dat is erg zonde. Natuurlijk moet het ook niet uit de hand gaan lopen, dat we een duiven overschot krijgen. Maar voor nu is het nog erg leuk. Ze vliegen zo mooi. Nu nog met z'n viertjes en hopelijk snel met z'n vijfjes. De kleine duif wordt al groot. Hij is vanmorgen verhuisd naar een ander kommetje (duiven hebben erg karige nestjes, een soort van aardewerken bloemschoteltjes met een paar sprietjes stro er in) omdat hij ergens onder in het kippenhokje was beland. Nu woont hij weer boven naast zijn moeder, die inmiddels opnieuw was gaan broeden. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat de kleine duif door zijn moeder uit het nest was gebonjourd, omdat zij moest broeden. Maar nu is er een prachtig hangnest waar ze veilig kunnen doen en laten wat ze willen. De kleine duif is trouwens erg grappig, we pakken hem af en toe op om aan ons te wennen. Hij eet al uit onze hand. Leuk! 

Ze leren vliegen


De zwaluwen uit de stal -de plafond plakkers- leren vliegen. 
Om bij de schapen te komen moeten we met het bootje over, we trekken ons dan voort aan een touw. Afgelopen zaterdag stapten we in het bootje en tot onze verrassing zaten daar de kleine zwaluwen. Papa en mama kwamen af en toe langs om al vliegend wat eten te geven. De kleintjes vliegen nog niet heel goed, maar ze redden zich al prima. Je kunt de kleintjes makkelijk van de ouders onderscheiden, zij hebben nog niet zo’n scherp afgetekende staart die de zwaluw kenmerkt. Op de foto zie je een van de ouders in het midden zitten. Toen we gingen over varen, vlogen ze op en landden weer netjes achter ons op het touw. 

Nandoe ei

Ons eerste Nandoe ei!
De Nandoes wonen nu al 3 jaar bij ons en al 3 jaar hopen wij vurig op een ei. Eindelijk en heel erg onverwacht lag er opeens een ei. Niet in hun stalletje maar gewoon in de kinderboerderij. Willem liep los en gelukkig waren de buren aan het helpen met versieren van de open dag voor het schapen scheren (verslagje hiervan volgt nog, ik ben nog even aan het bijkomen). Zij vonden het ei per ongeluk. Bij ons heerste er direct een opgewonden stemming. Het ei heeft een vreemde gelige kleur en is bedekt met witte spikkels, ik vind het een prachtig ei. Inmiddels ligt het naast de broedmachine, in de hoop dat ze er nog meer gaat leggen. Als dit zo is, kunnen er meer tegelijk in de broedmachine. Zo niet, gaat deze er alleen in. Een ei kan een aantal dagen buiten de warmte blijven. In de natuur gaat de moeder (bij eenden ook) eerst een aantal eieren leggen voordat ze daadwerkelijk gaat broeden. Dan is ze ook niet meer van het nest af te slaan.

Het uitbroeden van een Nandoe ei duurt ongeveer 40 tot 45 dagen. Dus ons geduld wordt dan ook nog eens op de proef gesteld.

vrijdag 7 juni 2013

Cranberry

Wij hebben bij onze 'fruitboomgaard to be' ook een tiental cranberry's geplant. Aangezien we hier op veen wonen, moeten de veenbessen het goed gaan doen. Op een tuinfair had ik onlangs een potje honing met cranberry's gekocht. Dus als de oogst goed is, kunnen we ook heerlijke honing mét maken. De veenbesjes staan al in bloei, dus de bessen zullen niet lang op zich laten wachten. Wel is het lastig maaien om de bessen heen, het zijn grondkruipers en de takjes worden al lang en slierten over de grond. Dus we moeten extra voorzichtig zijn, dat we niet de uitlopers zomaar af maaien... het wordt knippen met de hand, vrees ik.

Bijenhuis

Gisterochtend  hebben we nog even flink geklust voor het werk. De bijenkasten hebben in de winter bescherming nodig, sowieso is het beter voor bijtjes om van de grond te staan. Dus hebben we een bijenhuis gebouwd. Zie hier het resultaat. Het staat op het (w)eiland tussen de fruitboomgaard. Nou ja, boomgaard.. to be. Het zijn nog kleine boompjes, net aangeplant en we moeten nog afwachten of ze aanslaan. Enkelen gaan al bloeien, dus dat is fijn. Zo kunnen de bijtjes de boompjes bestuiven en hebben ze lekker te eten. Als het goed is komt er een opbrengst van 20 liter honing per kast... Het bijenvolk krijgen we wat later in juni. Spannend! In den beginne gaat onze buurjongen, die al een bijenkast heeft, ons begeleiden in het imkeren. Als het goed gaat, heb je er niet té veel werk aan. Dus wie weet hebben we aan het eind van het seizoen zelf gemaakte honing. Lekker!

woensdag 5 juni 2013

Meesjes leren vliegen

Ach, kijk nou!
We hebben in het kinderboerderijtje een verzameling aan vogelhuisjes hangen, één ervan is bewoond en vandaag vliegen de kleintjes uit!

Helaas, ben ik een nachtje in Haarlem en mis ik al dit moois. Ze zijn erg mak, nog. En je kunt ze gewoon oppakken en op je hand laten zitten. Ze haasten zich absoluut niet om weg te komen. In tegendeel, ze gaan juist lekker de veren oppoetsen. Dus we moeten ook maar alle vogelhuisjes aan het eind van het seizoen schoonmaken, misschien hebben we dan volgend seizoen een wand vol bewoners J, gezellig.  

maandag 3 juni 2013

Oefen BBQ

Erwin was druk met het maken c.q. herstellen van de schuur waar de schapen geschoren gaan worden. Dus als de schapenscheerder komt, is alles stevig en schoon om te scheren. Dat het schoon is, is fijn voor mij. Dan kan ik de vachten makkelijker gebruiken in de workshops. 
Omdat het op de valreep tóch nog een zonnetje gaf, heb ik snel wat vleesjes bij de supermarkt gehaald. Lang leve de supermarkt die op zondag open is. Het was heel gezellig, de schapen kwamen allemaal rond ons ligger herkauwen. 
De proef is geslaagd en wij zijn klaar voor zondag! 

Vervolg Broedeend in boom

De eendjes uit de holleboom zijn uitgekomen! Dit wordt alleen wel weer een verdrietig verhaal..
Ik heb er acht geteld op het moment dat ik met mijn camera aan kwam om het vast te leggen. Wel zag ik dat de mama eend aan het trappelen was, het lijkt meer op stampen, in het water. Dit is natuurlijk geen goed teken, gezien mijn ervaring met de meerkoet mama die exact hetzelfde deed. Maar misschien was er de dreiging van een snoek? Ik wist het (nog) niet.
Terwijl ik sta te genieten van het tafereeltje, valt mij het vreemde gedrag van één eendje op. Deze blijft waterbadjes nemen, schudden met zijn koppie en er aan krabben met zijn flipper, tot mijn grote schrik zie ik dat zijn hoofdhuidje los zit en dit steeds als een flap voor zijn oogjes valt. Ik snap dat hij die probeert weg te krabbelen, irritant steeds die flap voor je ogen dan zie je niks.
Maar mijn eerste instinct was om die kleine het water uit te krijgen en te kijken of ik hem nog zou kunnen genezen. Verbandje om zijn hoofd?
Snel een snee brood gehaald en mama eend gelokt om naar de kant te komen. Dit lukte natuurlijk niet, mama kwam wel, maar de kleintjes bleven toen alleen achter in die enge donkere poel. Dan maar snel omlopen om ze aan de kant te krijgen, kijken of ik die gebrekkige zou kunnen vangen. En in de tijd dat ik van het gras, over de brug naar de zijkant draaf... zijn er nog maar 7 kleine eendjes. Dan valt me ook nóg een kleintje op die een soort van scheur boven zijn ogen heeft. Zucht. Wat is de natuur wreed. Ik denk dat de snoek al de kleintjes gepakt had, maar dat mama ze los getrappeld had en dus die kuikens geblesseerd nog rond dobberden. Erwin voorspelt dat er maar twee of drie overblijven.

zondag 2 juni 2013

Vergiste kipjes

De kipjes hebben zich vergist!
We waren al een paar dagen verbaasd over het aantal eitjes wat verminderd was. We hebben last van eksters en kraaien, maar dat er zóveel misten, was wel erg veel.
Vandaag heb ik het antwoord gevonden. De kipjes zijn verhuisd. Dat doen ze af en toe, dan zijn ze de eerdere plek zat en gaan ergens anders broeden. Voor ons af en toe dus wat ingewikkeld. Tot nu toe wisselden ze van broednest in de schuur, bij de buurvrouw of naast de grijze bak. Maar nog niet eerder hadden we ze in de grasmaaier gezien.. of überhaupt bedacht om daar te zoeken. Gelukkig kunnen we ze nu weer op tijd aan de kant van de weg zetten voor de verkoop. De eitjes gaan hard daar en we hebben eigenlijk al een te kort.