Erwin belde naar kantoor, dat het niet goed ging op de boerderij..
Wat een pech, de stal is aan gruzelementen gewaaid. Dit weekend keken wij elkaar vol trots aan en zeiden in koor: 'Winter is coming'. Denkend dat wij er klaar voor waren deze keer.
Naast water, van boven en beneden, hebben we er een nieuwe vijand er bij..
Storm!
Van de pipowagen is het complete dak afgewaaid. Ooit had ik de intentie om hier lekker te gaan schilderen en knutselen, ik had wat spullen neer gezet, maar het is er nooit van gekomen om er daadwerkelijk te gaan zitten. Ook door gebrek aan sanitair en verwarming, afstand naar huis..
Maar de spulletjes die in de pipo lagen, zijn als door een klein tornadootje opgetild en ergens anders neer gekwakt.. Jammer.
Als de wind weer gaat liggen, kunnen we het dak er weer op schroeven. Voor nu.. kunnen we niet anders dan het zo laten. Wel ruimtelijk zo.
Zelfs Willem zijn huis lag op z'n kop.
Met een touw maar aan het hek vast geknoopt,
hopelijk houdt het deze avond.
Dan kan hij in ieder geval gerust de avond in.


Nu zijn we nog een eik zijn top aan het afzagen.
Die hadden we moeten stutten met de tractor, anders zouden onze 'laatste' stallen ook niet meer zijn.
Kortom het was een heftige dag, en hij is nog niet ten einde..
Het is nog maar een uurtje licht, dus snel de laatste loodjes die nog schade kunnen aanrichten oplossen..
Zucht..